Ta praca była dla nas lekcją pokory i drogą do lepszego zrozumienia samych siebie, tego skąd pochodzimy, a również pewnych wstydliwych cech naszego polskiego społeczeństwa.

 

Chciałyśmy pomagać osobom zajmującym się rolnictwem w lepszym dbaniu o bioróżnorodność i uprawę niskoemisyjną. Okazało się, że to my- aktywiści, osoby mieszkające w miastach, osoby o poglądach lewicowych musimy zmienić swoje podejście i myślenie. I pomóc sobie nawzajem w uczeniu się OD ROLNIKÓW szacunku do ziemi i cierpliwości. Musimy też przyznać, że jako społeczeństwo porzuciliśmy swoje korzenie, zapomnieliśmy skąd pochodzimy, stworzyliśmy sztuczne podziały między wsią a miastem pełne stereotypów i złośliwości. Bez przyznania tego i naprawienia tej relacji, przyszłość wsi i miasta jest tak samo zagrożona.